hət — I (Dərbənd) hovuz. – Gomişləri hətdən suluyədəm II (Qax) altı yamaqlı corab … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəlq — ə. əsasən dərvişlərin geydikləri köhnə və yamaqlı üst geyimi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
jəndə — f. 1) yırtıq, yamaqlı; 2) m. solğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
rəfudar — f. yamaqlı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
altmışlıq — sif. Altmış yaşlı, altmış yaşında. Yamaqlı çarşabı altından altmışlıq bir qadın yaşıl damarları çıxmış gəmik əli ilə bir kağız parçasını uzadaraq: – Oğul, al bu kağızı oxu, gör kimə veriləcək? – dedi. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğça — is. İçinə dəyişək, parça və s. qoyulub bükülmüş bağlama (böyük yaylıq). <Atam anama dedi:> Hərgah getmək istəyirsənsə, dur ayağa, boğçanı aç, mənim paltarlarımdan bir dəst gey, gedək. H. S.. Səriyyə xala geri qayıtdı, onun qoltuğunda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
büzmə — is. 1. «Büzmək»dən f. is. 2. Paltarın qırışdırılıb tikilmiş yeri. Paltarın büzməsi. Çuxanın büzməsi. Tumanın büzməsi. 3. Büzməli paltar. Gülsənəm lap arıqlamış, yalınqat, nazik yamaqlı qara büzmənin içində oturmuş və fikrə getmişdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çirklənmək — f. Çirk olmaq, çirkli olmaq, kirlənmək. Bunlar əmmamələrini dəsmala büküb qoymuşdular başlarına ki, çirklənməsin və tozlanmasın. Ə. H.. Adətən üst başı dəmir pası və yağdan çirklənmiş (f. sif.), paltarları yamaqlı olan fəhlələr yavaş yavaş işə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyn — is. <ər.> klas. Göz. Axdı eynim yaşı, döndü sellərə; Yar içən sulara qarışdımı ola? Aşıq Dilqəm. Müddətdir eynindən cida düşmüşəm; Həsrətini çəkər hər zaman Pəri! A. P.. . . <Qəhrəman> düşündükcə ötən günləri xatırlayır, eynində… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözəkli — sif. Gözəyi olan, toxunma yamağı olan: yamaqlı. Gözəkli xalça … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti